Search This Blog

Saturday, December 19, 2015

Στο #2 μου, Επιτέλους! Λιακάδα!

Ένα πράγμα που με συναρπάζει στην τέχνη και δη στην μουσική είναι όταν καλλιτέχνες με συγκεκριμένο στίγμα και κοινό τολμάνε να πειραματισθούν και να δοκιμάσουν κάτι άλλο. Προς πάσα κατεύθυνση. 
Πιστεύω πως αυτό που ξεχωρίζει τον  πραγματικό καλλιτέχνη από τους απλούς δημιουργούς είναι ακριβώς αυτό:        
H διάθεση και η τόλμη να πειραματισθεί δοκιμάζοντας καινούρια στυλ και εξερευνώντας καινούρια μονοπάτια. Ρισκάροντας εν πολλοίς κοινό και κριτικές ή ακόμα και την ίδια του την ησυχία.
Μέσα από αυτήν την διαδικασία έχουμε δει να γεννιούνται αριστουργήματα αλλά και τάσεις που πάνε τα πάντα ένα βήμα, αν όχι μπροστά, αλλού. 
Κι αυτό είναι τελικά το ζητούμενο από την τέχνη, σε όλες της τις μορφές. 
Να σε προχωράει, να σε κάνει ανήσυχο, να σε προκαλεί,να σε στέλνει βρε αδερφέ.Αλλού.

Στο #2 μου για το 2015 σας παρουσιάζω το δικό μου μουσικό Αλλού Φαν Πάρκ.

Ένα ηλιόλουστο δάσος, χωρίς κανέναν φόβο και καμία ενοχή να σε σταματάνε από την εξερεύνησή του καθώς (ξανα)προχωράς περίεργος μέσα στον Μυστικό Κήπο της παιδικής σου ηλικίας.
Αν τα προηγούμενα άλμπουμ που ψήφισα σηματοδοτούν την τελειωμό δεν έχει σκοτεινή πλευρά του αιώνια έφηβου εαυτού μου, αυτό μου θυμίζει όταν ερωτευόμουν στο Δημοτικό. Έλα μαζί μου:

1. Κάνε τα βήματα




2. Πες τα λόγια



3. Κανένας Καμπαλέρο!  Προχωρήστε χέρι - χέρι  ακούγοντας ελεύθεροι  τον καλύτερο για μένα δίσκο της χρονιάς, το Sunshine Special των Baby Guru.





Ήρθε η ώρα να πω ότι τα τέσσερα άλμπουμ στην κορυφή της φετινής 20άδας μου 

τα έβαλα στη σειρά με κλήρωση γιατί δεν ήξερα πιο να ψηφίσω πιο πάνω από το άλλο.

#2 Baby Guru - Sunshine Special






No comments:

Post a Comment